rysunek sepią
Sepia - barwnik otrzymywany z gruczołu czernidłowego mątwy; rodzaj atramentu, wytwarzany z głowonogów, stosowany od końca XVIII w.
Sangwina – czerwono-brunatna kredka używana do tworzenia szkiców lub rysunków. Nazwa pochodzi od łacińskiego określenia krwi (sanguis, -inis). Mianem tym określa się również technikę rysunkową jak i rysunek wykonany tą techniką. Sangwiny używano już w renesansie (korzystał z niej m.in. Leonardo da Vinci przy tworzeniu szkiców do Ostatniej Wieczerzy).
rysunek węglem
Węgiel – technika rysunkowa, rysunek w tej technice oraz środek rysunkowy.
Węgiel drzewny jest jednym z najstarszych środków rysunkowych. Węgiel naturalny dzieli się na twardy (ze zwęglonych wiórów drzewnych) i miękki. Miękki powstaje w wyniku spalania cienkich gałązek (wierzby, winorośli, lipy, bukszpanu itp.) przy ograniczonym dostępie powietrza.
Węgiel używany jest do wykonywania prac graficznych niewymagających odwzorowania wielu szczegółów, na przykład wielkoformatowych portretów i martwej natury. Pozwala na swobodną i płynną pracę. Często używany jest wraz z kredą lub pastelami. Podczas pracy można używać techniki rozmazywania. Za pomocą gumki chlebowej, papierowego ręcznika lub miękkiej szmatki można usunąć lub podkreślić ślady zostawione przez węgiel.
Węgiel rysunkowy to rozdrobniony węgiel naturalny sprasowany z dodatkiem iłu i środka wiążącego. Kredki i ołówki węglowe zostawiają grubą, twardą, trudną do wymazania kreskę.
Prace wykonane węglem utrwala się za pomocą fiksatywy.
rysunek ołówkiem
Szkic ołówkiem może służyć jako podstawa pod stworzenie dzieła inną techniką. Szkic może stanowić tylko zarys i nie musi zawierać zbyt wielu szczegółów. Jeżeli jednak wybrałeś ołówek jako ostateczne narzędzie do stworzenia dzieła, możesz nim nie tylko szkicować, ale nadać rysunkowi ostateczny wygląd i głębię.